De Grote Hal in de Diepe IJswouden...

Théorak liep met zijn bontmantel door de sneeuw.. Hij trok zijn kraag dicht tegen zijn nek aan, en blies wolkjes als hij ademde. Hij gromde toen hij een konijn zag wegglippen, en wenste dat het zomer was geweest, dan had hij het dier moeiteloos bij zijn nek gepakt en die vervolgens gebroken. Nu kon hij alleen maar wachten, en lopen, totdat hij bij de Grote Hal zou aankomen.

Hij begon zijn Gedachtenwezen klaar te maken, en maakte een bezwering die hem zou verdedigen tegen gevaar als hij in Trance was... Hij ging op zijn knieën zitten, en vouwde zijn ahnden samen. Hij richtte zich tot een gebed aan de godin Morrigan. "Ik bidt to u Morrigan... Verschaf me de kracht om deze beproefing te doorstaan, en ik zal u schuldig blijven.. Geef me kracht, en spreek tot mij, anders zal ik de volgende dag niet halen, ik smeek het u..."

Théorak gromde kwaad toen Morrigan na een lange tijd niet antwoordde... Hij zuchtte. Hij begon te bevriezen, en begon snel weer te bidden, tot een andere god nu...

"O Cervus, God van het woud en de dieren die daar leven.. Help mij naar de Grote Hal te komen, ik heb mijn opdracht nog niet vervuld, ik ben nog niet klaar om te sterven..." Hij bleef dit herhalen totdat Cervus zou reageren...

Een Eland verscheen uit het Struikgewas.
"Wat is uw probleem, goede man?"

Théorak schrok van de eland, en trok behoeds zijn zwaard. Toen het tot hem doordrong dat eht dier had gesproken, liet hij het zwaard langzaam zakken... "Ik ben Théorak. Ik breng een boodschap van de god Odin. Hij vroeg mij om deze te verkondigen aan de stervelingen op Aarde, waar hij grotendeels heerst." Zei Théorak kalm, maar ernstig.

"Goed"
Cervus nam zijn menselijke vorm aan.
"Waarom behoeft u mijn hulp daarbij?"

"Ik ben een machtig krijger, maar geen enkele krijger kan op den duur vechten tegen de honger en de kou." Zei Théorak. "Als u mij de weg kan wijzen, en mij misschien eten en drinken, en een iets waar ik me aan kan verwarmen schenken, dan zou dat érg helpen bij mijn opdracht.." Zei Théorak, die het al snel kouder begon te krijgen, en bleef bewegen met zijn lichaam om niet meteen te bevriezen.

"Zoals u wenst"
Cervus zette zijn staf op de grond en er verscheen een struik met bessen.
Hij haalde een kruik met warme melk onder zijn mantel vandaan, en gaf de kruik en de warme mantel aan Théorak.
"Volg het spoor van het bosrund, het zal je naar je bestemming leiden."
Crevus nam de gedaante van een Ree aan.

Théorak vouwde dankbaar zijn ahnden op elkaar, en ebgon het voedsel en de melk te verzamelen. "Dank u Heer. Odin zal u loven..." Hij vervolgde zijn weg toen hij zijn maag had gevuld, en hij weer was opgewarmd, en hij begon emt frisse moed de sporen van eht rund te volgen...

Maytisïa liep langs,En wandelde verder.
Ze merkte Théorak en Cervus niet op.